Een Dag in het Leven van een Elektrische Taxi Chauffeur
Ik herinner me nog goed de eerste keer dat ik in een elektrische taxi stapte. De geur van versgekookte koffie kwam me tegemoet, vermengd met het zachte zoemen van de motor. Mijn vriend Jan was de chauffeur, en hij was er dol op. “Minder lawaai, meer plezier!” riep hij met een brede glimlach. De gedachte aan het elektrisch rijden vond ik toen nogal futuristisch. Maar toen ik meer leerde over de uitdagingen die deze chauffeurs dagelijks tegenkomen, begon ik me af te vragen: waar hing Jan’s enthousiasme eigenlijk van af?
De laadinfrastructuur in Amsterdam is als een puzzel met ontbrekende stukjes. Je hebt een fantastisch elektrische voertuig, maar als je geen plek hebt om op te laden, tja… dan sta je alsnog met een lege accu langs de kant. Vergeet niet dat de stadsdrukte ook geen medelijden heeft. Je moet slim plannen en weten waar die laadpalen staan. En dat is nog niet zo eenvoudig…
De Zoektocht naar Laadpalen
Stel je voor: het is een drukke zaterdagmiddag en je hebt een paar ritten achter de rug. Je adrenaline pompt, je hebt die last-minute klanten, en dan… krijg je een waarschuwing dat je accu bijna leeg is. Je geeft een sisser terwijl je om je heen kijkt naar de eindeloze rijen auto’s en niets meer ziet dan een droge, dorre wasteland met laadpalen. Waarom is het zo moeilijk om ze te vinden? Dat wil je toch niet meemaken?
In het verleden, toen mijn auto nog op benzine reed, kon ik gewoon zo langs het tankstation. Het was een kwestie van tanken en gaan! Maar nu? Nu moet Jan zijn roer omgooien, moeten de chauffeurs rekening houden met tijden en locaties. Wist je dat volgens recente cijfers Amsterdam nog steeds niet genoeg laadpalen heeft in verhouding tot het aantal elektrische voertuigen? Schrijnend!
Voor het gemak moeten deze laadstations ook strategisch worden geplaatst, niet alleen ergens in een zijstraat. Voor taxi’s is het cruciaal dat ze dichtbij drukke gebieden zijn. En ja, het heeft z’n charme maar daar lopen we nu voor het gemak maar even niet overheen…
De Strijd met Laadcapaciteit
En dan heb je nog de laadcapaciteit. Ja, je leest het goed. Veel van die laadpalen kunnen tweederde van de dag niets aan de batterijen van een elektrische taxi doen. En dat is toch wel frustrerend. Ik zag laatst een vriend van mij die met zweetdruppels op zijn voorhoofd stond te wachten op een laadpaal die altijd bezet was. “Is er echt niet een betere oplossing?” vroeg hij. Hij had gelijk… Het lijkt wel een openbare strijd tussen elektrische taxi’s en de rest van de wereld. En als taxi-chauffeur moet je hierop voorbereid zijn…
Het is ook geen schande om gerecycled papier in de auto te hebben voor als je moet ‘toch even’ moeten wachten. Neems wel een boek mee, iets om je gedachten te verzetten, want je kunt zich altijd afvragen hoe je het kunt oplossen: meer laadpalen? Snellere oplaadtijd? Gaat men de oude benzine-auto’s echt vergeten?
En zo zie je maar, mijn vrienden, de uitdagingen die deze elektrische taxi’s op zich nemen zijn minstens zo groot als hun zuinige rijgedrag. Klagen over de actieradius? Welnee, dat is niet het probleem… Domweg melden dat de infrastructuur niet kan bijhouden dat is de kern van het probleem.
Een Blik op de Toekomst
Overtuigd dat elektrisch rijden de toekomst is, denk ik dat we samen moeten werken om de infrastructuur te verbeteren. Het is een gezamenlijke inspanning die iedereen ten goede komt: de chauffeurs, de passagiers en zelfs de planeet. Dus, de volgende keer dat je in zo’n stil, groen voertuig stapt, waardeer het dan ook gewoon een beetje meer.
In closing, ik hoop dat ik je een kijkje heb gegeven in een wereld waar elektrisch rijden nog niet zo makkelijk is als het lijkt. Dus vijf sec extra om een laadpaal te vinden? Geen probleem, als je weet waar je zonen op uit kunt kijken! Bedankt voor het lezen en tot de volgende keer! Keep driving elektrisch!